معرفي كتاب
کتاب «فروغ ابدیت: تجزیه و تحلیل کاملی از زندگی پیامبر اکرم(ص)» تاریخی روشن و گویا از زندگی پیامبر بزرگ اسلام، حضرت محمد مصطفی(ص) است که براساس مهمترین و کهنترین مدارک تاریخی اسلام تهیه شده است.
درباره زندگانی پیامبر اسلام(ص) به عنوان بزرگترین پیشوای بشر، کتابها و رسالههای زیادی نوشته شده است. اگر مجموع کتابهایی را که در این باره نوشته شدهاند، در یکجا جمع کنیم، کتابخانه عظیمی را تشکیل میدهد. بهطور قطع و یقین، میتوان گفت که هیچ بزرگی بسان حضرت محمد(ص)، مورد توجه تاریخ و قلم نویسندگان و مغز متفکران عالیقدر بشر قرار نگرفته و درباره هیچیک از بزرگان و شخصیتهای جهان، این اندازه کتاب نوشته نشده است.
به اعتقاد نویسنده، «بیشتر این کتابها، یکی از دو اشکال را دارد: یا کتاب بهصورت وقایعنگاری و بیان متون حوادث تاریخی است، بدون این که در آنها تجزیه و تحلیل و داوری صحیح و بررسی انجام بگیرد، حتی گروهی از بیان علل و انگیزه رویدادهای اسلامی و نتایج و ثمرات آنها نیز پرهیز کردهاند؛ و یا این که یک سلسله حدسیات بیاساس و اجتهادهای بیدلیل، به عنوان قضاوت بررسی، و قضاوت با بیان حوادث آمیخته شده، و به نام کتاب تحقیقی - تاریخی در اختیار علاقهمندان تاریخ اسلام گذارده شده است.»
آیتالله سبحانی در کتاب «فروغ ابدیت: تجزیه و تحلیل کاملی از زندگی پیامبر اکرم(ص)» به این اشکالها، چنین پاسخ میدهد: «اشکال دسته نخست این است که: هدف از تاریخ وقایعنگاری و بیان متون قضایا نیست؛ بلکه تاریخ، نگاشتن صفحات حوادث از روی مدارک و منابع صحیح اطمینانبخش و نمایاندن علل و نتایج و ثمرات آنهاست و تاریخ به این معنا، بزرگترین گنجینهای است که از گذشتگان به یادگار مانده و چنین تاریخی درباره بزرگترین پیشوای بشر کمتر نوشته شده است و بسیاری از مورخان اسلامی برای حفظ متون حوادث، از هرگونه اظهارنظر و تجزیه و تحلیل خودداری کردهاند. در صورتی که این پوزش برای توجیه این کار کافی نیست، زیرا آنان میتوانستند برای حفظ این هدف، دو نوع کتاب بنویسند: کتابی را به بیان متون تاریخ اختصاص دهند و از هر نوع اظهار نظر و تجزیه و تحلیل بپرهیزند و در کتاب دیگر، حوادث را با تجزیه و تحلیل صحیح، بنگارند، و یا در یک کتاب نظرات و تحلیلها را از حوادث و قضایای تاریخی جدا سازند... قسمت دوم این کتابها، اگرچه به صورت «وقایعنمایی» نوشته شدهاند، و رنگ تحقیق و بررسی را دارند؛ ولی از آن جا که برخی از آنها به خود رنج تتبع نداده و به اتکای مدارک غیر متقن و ترجمههای غیر صحیح «وقایع نمایی» کردهاند، دچار اشتباهات حیرتانگیزی شدهاند. اکثر نوشتههای خاورشناسان، که کمتر برای درک حقیقت و کشف واقع نوشته میشود، از این نوع هستند.»
"مقام معظم رهبری":